کدام ورزش خطرناک تر است؟/ «جام» مرگ در دستان ورزشکاران

                                                     تبلور درونی

یک هنر درونی اصیل ، بدن را تبدیل به بستری مناسب برای تبلور افکار می نماید. برای دستیابی به این هدف ، باید ظرفیت های درونی جسم و فکر را افزایش داد و سپس بر روی این نیروی درونی متمرکز شد

« چی » نیروی محرکه کل جهان و همین طور انسانهاست . « چی » تمام فعالیتهای ارادی و غیر ارادی بشر را کنترل می کند. راهب های بودایی به این نکته پی بردند که اگر بشود این نیرو را از طریق اعصاب خود آگاه کنترل کرد ، تحول عظیمی در قدرت های روحی و جسمی بشر به وجود خواهد آمد و این وسیله خارق العاده ای برای توسعه تمرینات رزمی آنان محسوب می شود. این نوع « چی » را ، میتوان « چی » مغز یا « چی » فکر نامید.

سیستم های درونی با اعمال فشار جداگانه ای بر روی ذهن و بدن به تقویت هماهنگی این دوعنصر می پردازند. درحالت عادی ، برای مثال وقتی فرد مورد تهاجم قرار بگیرد ابتدا اعصاب چشم به بررسی و شناسایی ضربه میپردازند و سپس اطلاعات ارسالی در مغز مورد پردازش قرار گرفته و مشخص می شود که این ضربه تا چه حد خطرناک است.

نتیجه این پردازرش این است که مغز به اعصاب حرکتی بدن دستور حرکت مناسب را می دهد که البته در بسیاری از موارد هم عمل مورد نظر ، اشتباه بوده و همانطور که می دانید اغلب هیچ وقت فرصت پیدا نمی کنید تا اشتباه خود را تصحیح کنید.

حال اگر به تمرین صحیح هنرهای رزمی پرداخته باشید ، احساسات درونی شما بر اعصاب و احساسات بیرونی غلبه پیدا می کنند بنابراین تمام مراحلی که در بالا ذکر شد تبدیل به یک مرحله می شود.

چگونه فایتر موفق شویم((جهان پهلوان تختی))

در بحث مبارزه ، استراتژی های مختلفی مطرح می شود که یک فایتر حرفه ای را به سوی پیروزی رهنمون شود .

در اینجا می خواهیم استراتژیی را مطرح کنیم که بارها توسط فایترهای حرفه ای مطرح شده است یا حداقل در این باره با خود اندیشیده اند .

مسئله ای که عامل پیروزی است و اصول اصلی مبارزه را تشگیل می دهد چیست ؟

یک مبارز آزادکار با خود می اندیشد که مبارزه را با ترکیبی از ضربات پا ، دست و در نهایت فنون درگیری می تواند انجام دهد ، هدف ما بررسی ، ارزیابی و اصلاح اصولی است که مبارزه بر پایه آن استوار است و یک فایتر را به سوی پیروزی سوق می دهد. 

در اکثر مبارزات حقیقی ، چه در داخل رینک یا تاتامی و یا در یک درگیری خیابانی دو حریف با هم درگیر می شوند ، اگر این مبارزه به صورت حرفه ای و بسیار زیبا و با ضربات حرفه ای و دیدنی دست و پا شروع شود ، در هر صورت اکثرا به گلاویز شدن ختم می شود . ممکن است این مبارزه بین دو فایتر حرفه ای انجام پذیرد . در بوکس فایترهای حرفه ای این گلاویز شدن را «بستن شگاف» می نامند ، که در واقع در مقابل و یا بعد از یک سری حرکات دست و مشت انجام می گیرد ، حتی ورزشکارانی که عادت به درگیری ندارند در مرحله آخر با هم درگیر می شوند .

بقیه بحث را در ادامه مطلب مطالعه فرمایید

خبرگزاری فارس: نایب رئیس فدراسیون بوکس گفت:

 مبلغی را به فدراسیون آسیایی پرداخته ایم تا از میزبانی

سال 2010 مسابقات جوانان خیالمان راحت باشد.

منوچهر مقصودی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری فارس اظهار داشت: در سال 2009 مسابقاتی در رده جوانان نخواهیم داشت و همگی نوجوانان خواهند بود.
وی افزود: به فدراسیون آسیایی پولی پرداخت کرده ایم تا دیگر بهانه ای برای میزبانی ایران نداشته باشد و تغییراتی را در آن ایجاد نکند. هنوز زمان و مکان دقیق این رقابت ها را مشخص نکرده ایم؛ ولی سال 2010 خواهد بود.
مقصودی با اشاره به ادامه اردوهای جوانان تصریح کرد: از آنجا که برای دهه فجر یک تیم کامل از جوانان شرکت خواهیم داد، اردوی این تیم را تعطیل نخواهیم کرد. بزرگسالان نیز تا دهه فجر اردو خواهند داشت و بعد از آن تمریناتشان تعطیل خواهد شد. بعد از تعطیلات نوروز دوباره اردوهای این تیم برای بازی های آسیایی گوانگجو از سرگرفته خواهد شد.
وی درباره اعزام تیم نوجوانان به مسابقات جهانی ارمنستان خاطرنشان کرد: ما تیمی در حد اعزام به مسابقات جهانی نداریم شاید یکی، دو بوکسوری را که از شرایط بهتری برخوردارند اعزام کنیم؛ ولی مطمئن هستیم که مدالی بدست نخواهند آورد.
مدیر تیم های ملی در خصوص عملکرد تیم ملی در تورنمنت مجارستان گفت: این رقابت ها هر ساله در بالاترین سطح برگزار می شود. روسیه، کوبا و بلاروس معمولاً با تیم های کامل شرکت می کنند. در سال های گذشته ما هیچ حرفی مقابل تیم های بزرگ نداشتیم؛ اما اکنون بوکسورها بهتر ظاهر می شوند به هر حال شرکت در مسابقات برون مرزی در این سال ها جواب داد و من از عملکرد آنها راضی هستم.

به گزارش خبرگزاری فارس، سیروس رضایی، حافظ مهدوی، ناصر باقری، جمشید سهرابی، یداله رضوانی، حسین علی نظری و نصراله نصری زاده داورانی هستند که برای قضاوت در جام باشگاه های آسیا معرفی شده اند. از میان آنها پنج نفر برای قضاوت در این رقابت ها از سوی آسیا انتخاب می شوند.
سیروس رضایی، حافظ مهدوی، مهدی کاشانیان، اصغر فتحی، رحیم صفائی، منصور خاندان، مرتضی استکی، سعید کروندی، هادی ترکاشوند، مهدی اسکندری، مجتبی حبیبی، پیمان ثابت، سید محمد رهبرهاشمی، محمد علی کارجویان، غلامرضا مریدی، بهزاد نوشادی مقدم، محمدرضا صفائی پور، عبدالمحمد بسحاق، رامین سقیانی، ابراهیم غیاثی، حسین علی نعیمی، حسین شادمان و محمدرضا طاهری داوران جام فجر هستند که از میان آنها نیز 20 تن گزینش خواهند شد.

برای خواندن خبر بعد به ادامه مطلب بروید

مقاله کامل در مورد هنر بی نقص جودو پیشنهاد می کنم از دست ندید

هنر رزمی جودو که بر خاسته از ژاپن است جزء هنر های رزمی مثل کاراته ، تکواندو و کونگ فو می باشد با این وجود بسیار متفاوت از سایر هنرهای رزمی می باشد چرا که در آن مشت زدن و لگد زدن ممنوع است .

جودو هنری رزمی است که اساسا گلاویز شدن در آن زیاد بوده و هدف آن زمین زدن ، گیر انداختن ، مهار کردن و حتی از کار انداختن بازوان حریف می باشد به گونه ای که منتهی به تسلیم شدن وی شود . تاکید اصلی جودو روی توانایی به کار بردن نیروی حریف می باشد به گونه ای که منتهی به تسلیم شدن وی شود . جودو تنها یک مبارزه فیزیکی نمی باشد بلکه یک مبارزه فکری نیز هست بدین گونه که یک جودو کار موفق باید قادر باشد حرکات حریف را از قبل پیش بینی کرده و با عکس العمل خود پاسخ مناسبی به آن بدهد .
بسیاری از افراد جودو را از سنین خردسالی و در سنین 5 یا 6 سالگی شروع می کنند و برخی این هنر را تا سنین بالا و در حدود سنین 60 یا 70 سالگی ادامه می دهند . جودو باعث بهبود سطح آمادگی عمومی بدن همراه با افزایش قدرت بدنی می شود . در برخی افراد جودو باعث به وجود آمدن حس اعتماد به نفس ، نظمی درونی و خویشتن داری می شود که همگی آنها مهارت های لازم در زندگی می باشند . پدر و مادر ها اغلب این ورزش را دوست دارند چرا که این ورزش به کودکان آنها انضباط و احترام می آموزد . این ورزش علاوه بر اینکه باعث حفظ آمادگی و آراستگی هنر آموزش می شود مهارت های دفاع انفرادی خارق العاده ای را نیز به همراه دارد .
مسابقات جودو برای کسانیکه مایل به مبارزه هستند هر هفته در سطح محلی ، منطقه ای ، کشوری و بین المللی برگزار می شود . جودو ، ورزشی است که تغییرات در آن وجود ندارد یعنی اینکه تمرینات و مبارزه به این ورزش در همه نقاط دنیا به یک طریق صورت می گیرد .
جودو اولین هنر رزمی بود که به دلیل شهرت جهانی آن برای اولین بار در المپیک توکیو در سال 1964 وارد بازیهای المپیک شد . در حال حاضر در حدود 175 کشور در این رقابت ورزشی حضور دارند و این امر باعث شده تا این ورزش در بازیهای المپیک تبدیل به دومین ورزش جنجال بر انگیز شود .

تاریخچه جودو
منشا جودو از هنر رزمی جوجیتسو می باشد . لغت جوجیتسو در قرن 16 میلادی در ژاپن به وجود آمد . این کلمه به همه هنرهای رزمی که با دست خالی انجام می گرفت اطلاق می شد . جودو قبل از آنکه در المپیک سال 1964 به عنوان یک رشته ورزشی پذیرفته شود سیستمی از دفاع شخصی بود که توسط جیگوروکانو بنیانگذاری شده بود .
جودو ریشه در هنرهای رزمی سامورایی دارد که با دست خالی مبارزه می کردند و بر اساس دست به یقه شدن می باشد .
در ژاپن اسم های زیادی برای هنرهای رزمی که بدون وسیله و با دست خالی انجام می گیرد وجود دارد . از میان آنها می توان به توریتی ، واتسو ، یاوارا ، گوگوسوگو ، تایوتسو و کمپو اشاره کرد .

برای دیدن ادامه مطلب و آلبوم تصاویر بر روی ادامه مطلب کلیک کنید 

تاریخچه تکواندو

این مطلب به خاطر اسرار زیاد دوستان واستون گذاشتم لطفا نظر یادتون نره

در باره تاریخچه ورزش رزمی تکواندو  آنچه از نقوش آرمگاه های سلسله ( کورگوریو ) که زمانی برکره و منچوری تسلط داشته بر می آید نوعی ورزش رزمی در آن زمان تمرین می شده است در سلسله شیلا که همزمان با کورگوریو بر قسمتی از کره حکومت می کرده نیز هنری رزمی به نام سویاک تمرین می شده و حتی گروهی از شاهزادگان سازمانی به نام هوا رانگ تشکیل داده بودند و وظیفه ایشان حراست از حدود کشور بوده است . سویاک یکی از تعلیمات ایشان بود . در معبد سوکورام در شهر کیونگ جو تندیسهای دو راهب بودایی در حال اجرای  تکنیک پیشرفته تکواندو ( کومگانگ ماکی وجود دارد که سند محکمی بر وجود هنرهای رزمی در آن زمان است . مدارک تاریخی فراوانی از این گونه در نقاط مخلف کره وجود دارد و هنرهای رزمی مختلفی تحت  نامهای سوبیک تا کوان بک ، تاگ یوک و خوصا بی گاک سول که هنر مبارزه با پا ها بوده موجود است .

 سلسه کوریو که در سال 918 میلادی تاسیس شد موفق به اتحاد کره گردید و زمان را جهت رشد هنرهای رزمی مناسب ساخت در این زمان هنر رزمی سوباکی بوجود آمد البته در این دوران هنرهای  رزمی بیشتر در اختیار طبقات بالا قرار داشت پس از انقراض سلسله کوریو سلسله یی به روی کار آمد در این زمان هنرهای رزمی کاملا فراگیر شده بود تا جاییکه برای تصدی امور دولتی داوطلبین میبایست حداقل سه نفر را در مبارزه شکست دهد در این دوره شخصی بنام یی دوک مو از طرف سلطان وقت مامور تالیف کتابی در زمینه آموزش هنرهای رزمی آن زمان شد کتاب مذکور که مویه دو بو تونگ جی نام داشت به عنوان یک سند تاریخی و ملی حفظ و نگهداری میشود طبق یک سند تاریخی در زمان حمله ژاپن به کره 700 تن از رزمی کاران کره با دست خالی در مقابل مهاجمین مقاومت کردند .