مشاوره در مورد انتخاب رشته

عزیزان در اولین گام برای انتخاب رشته باید توجه داشته باشند از
نوع ورزش خود چه توقعاتی را دارند.در گام اول باید مشخص باشد آن ها
ورزش قهرمانی را دنبال می کنند یا نه می خواهند در سطح معمولی برای
سلامتی خود ورزش کنند.به نظر من نوع رشته خیلی مهم است اولا شخص
می تواند رشته های خود را از میان رشته های جهانی انتخاب کند و حتی اگر
ورزش قهرمانی را دنبال نمی کند بصورت عادی در آن رشته فعالیت کند و او
چیزی را از دست نداده است.رشته هایی که در سطح المپیک و جهان مطرح
می باشند شامل تکواندو،جودو،کاراته،ووشو(کونگ فو
شائولین)،جوجیتسو،موی تای ، پانکریشن و بوکس می باشند.البته افرادی
سودجو در جوامع می باشند که با القاب دروغ و غیره سبک خود را جلوه می
دهند،شاید خیلی ها را دیده باشید که به خاطر فیلم های رزمی بروسلی،جکی
چان،فرانکی،جت لی و .... به رشته کونگ فو روی می آورند دریغ از اینکه
اصلا این شخصیت ها هیچکدام در این رشته ها فعالیت نمی کنند مثلا استاد
بروسلی ایپ من می باشد که در وینگ چون کونگ فو فعالیت داشت و
بروسلی با استفاده از این سبک و الهامات و عقاید شخصی خود سبک جیت
کاندو را به نام خود ابداع و به ثبت برساند که هر دو این سبک ها زیر
مجموعه کونگ فو چین(ووشو)می باشد.

استرس در ورزش

استرس پاسخ بدن به محرکات درونی وبیرونی است. عموم مردم تصور نادرستی از استرس دارند ، آنچه دراذهان جا افتاده ذهنیت منفی نسبت به استرس است . وقتی از افراد معنی استرس پرسیده شود اکثراٌ از آن تنها بعنوان فشار روحی یاد می کنند ، ولی درحقیقت استرس بخودی خود نه تنها برای انسان مضر نیست بلکه ضامن بقای نسل بشر در طبیعت است . در واقع استرس بعنوان نگهبانی است که ما را از خطرات اطراف آگاه و واکنش مناسب را از کورتکس مغز ما طلب می کند. آنچه که ما را به یک برداشت منفی از استرس وا می دارد نشانه های استرس است که در بدن ما ظاهر می شود و تداوم این نشانه ها ما را از لحاظ جسمی و روحی از پای در می آورد.

نیازهای تغذیه بانوان ورزشکار

نیاز پروتئینی در ورزشکاران بیش از سایر افراد است، که البته تامین این نیازپروتئینی در افرادی با رژیم های عادی،( یعنی افرادی که از گوشت و منابع حیوانی استفاده می نمایند) راحت تر از گیاهخواران می باشد. استفاده از منابع حیوانی و گوشت می تواند تمام اسیدهای آمینه ی ضروری و پروتئین با ارزش بیولوژیکی بالا را در اختیار بدن قرار دهد.
منابع گیاهی پروتئین اغلب ارزش بیولوژیکی پایینی دارند. برخی از گیاهخواران به جهت استفاده از شیر کم چرب و مشتقات آن، قادرند نیازهای پروتئینی خود را از این طریق بر طرف نمایند.
در ورزشکاران گیاهخواراغلب منابع پروتئین شامل: حبوبات، دانه ها ی روغنی،
سویا ، غلات سبوس دار، تخم مرغ ، شیر و مشتقات آن می باشد.
ویتامین ها
غلات، دانه های روغنی،
میوه ها ، سبزیجات ،حبوبات، محتوی ویتامین های گروه B (غیر از B12) ، ویتامینC و فولات که برای ورزشکاران ضروری هستند، می باشند. متاسفانه ویتامین B12 در محصولات گیاهی یافت نمی شود و منبع اصلی این ویتامین غذاهای با منشاء حیوانی و گوشت می باشد. . برخی از گیاهخواران ازطریق شیرو مشتقات آن و نیز تخم مرغ مقدار ویتامین B12 مورد نیاز خود را تامین می نمایند.

تاریخچه به وجود آمدن هنرهای رزمی!

هرچند تاریخ هنرهای رزمی پیچیده بوده و چندان با دقت ثبت نشده است، اما آثار و شواهدی که از هنرهای رزمی اولیه در دست است نشان میدهد که از ابتدا شکلهای فراوانی از هنرهای رزمی وجود داشته است و هرکدام به طور جداگانه آغاز شده و شکل گرفته اند. اما به طور کلی، بعضی تمدنهای خاص، تاثیر فراوان و بیشتری بر شکل گیری هنرهای رزمی داشته اند.
تاریخ هنرهای رزمی معاصر بیشتر به فرهنگ آسیایی نسبت داده میشود اما در حقیقت هزاران سال است که در هر سرزمین، اشکال مختلفی از هنرهای رزمی وجود داشته و دارد. در یونان و روم باستان شکلی از هنر رزمی به نام پانکراسیون (Pankration) وجود داشته است که هنر قدرت محض بوده است. این هنر شامل ترکیبی از شیوه های مبارزه مانند کشتی، پرتاب قلاب و گرز و تور افکنی بوده است. همچنین از تکنیکهای مشت زنی نیز در آن استفاده میشده است. قدیمی ترین مدرک از وجود پانکراسیون به 700 سال قبل از میلاد برمیگردد اما نشانه هایی وجود دارد که این هنر رزمی مدت بسیاری قبل از این دوره نیز وجود داشته است و هنوز هم در یونان به آن پرداخته میشود.
کشتی سامبو(Sambo)، که در سال 1938 توسط کمیته فرهنگ سلامت جسمی در اتحاد جماهیر شوروی به عنوان یک ورزش شناخته شد نیز ریشه در دوران باستان دارد و این شیوه مبارزه در حال حاضر در ارتش روسیه برای مبارزه تن به تن تدریس میشود. در حال حاضر سامبو روسی توسط فدراسیون جهانی کشتی آماتوری، به عنوان یکی از سه روش بین المللی کشتی شناخته شده است و روز به روز محبوبیت بیشتری مییابد.

« یونگ آی چوی » که بعدها « ماسو تاتسو اویاما » نام گرفت ، در 27 جولای 1923 در کره جنوبی چشم به جهان گشود . او در نه سالگی ورزش رزمی را زیر نظر آقای « یی » که در مزرعه پدرش کار می‌کرد ، آغاز نمود . وی در خواندن کتاب بسیار علاقه داشت و به مطالعه در زمینه بزرگانی نظیر « بیسمارک » صدراعظم آلمان و سامورائی افسانه‌ای « میاموتو موساشی » می ‌پرداخت . بیسمارک کسی بود که کشور آلمان را بعد از جنگ جهانی اول رهبری کرد و در عرض مدت کوتاهی دوباره آلمان را احیا نمود . موساشی نیز از مشهورترین شمشیربازان ژاپن بود که در استفاده از نیروی « کی » و قوای روحی ، سرآمد بود . این دو نفر در زندگی اویاما تأثیر بسیاری داشته و زندگی آنها ، الگویی برای وی به‌شمار می ‌رفت . اویاما در پانزده سالگی به ژاپن رفت و در آنجا نام خود را به ژاپنی عوض کرده و نام خانوادگی « اویاما » را از خانواده ‌ای که او را پذیرفته و سرپرستی می ‌کردند ، پذیرفت . در آنجا به فراگیری شوتوکان کاراته ، زیر نظر استاد « گی چین فوناکوشی » (Gichin Funakoshi) که از پیشگامان کاراته بود پرداخت و در هجده سالگی ، دان دو کاراته را اخذ نمود . سپس به یادگیری سبک « گوجو ریو » زیر نظر یک استاد کره‌ای به نام « نی ‌چو » (Nei-Chu) پرداخت . او نه‌تنها هم‌وطن ، بلکه هم ‌شهری او نیز محسوب شده و از اساتید به‌نام و شاگرد استاد « گو گن یاماگوچی » (Gogen Yamaguchi) بود . استاد « نی ‌چو » همراه با آموختن فنون رزمی در رشد شخصیت و تعالی معنوی اویاما ، نقش زیادی داشت . در همان زمان اویاما به یادگیری فنون جودو نیز پرداخته و در عرض چهار سال موفق به اخذ دان چهار جودو گردید . پس از جنگ جهانی دوم و اشغال ژاپن ، توسط نیروهای آمریکایی دستگیر و زندانی می ‌شود . در زندان به مطالعه تاریخ گذشتگان و به‌خصوص « موساشی » سرگرم بود و دوران حبس خود را با تمرینات سخت و تفکر بسیار درباره زندگی بزرگان گذرانده و تصمیم گرفت همانند آنان در فنون رزمی و قوای ذهنی ، سرآمد گردد .